Iğdır’da üreticiler; gübre, fide ve mazotun pahalı olması nedeniyle üretimin düştüğünü söyledi. Ahlat ilçesinde domates yetiştiren bir üretici, “Şu an kilosu 5 TL. Ufak tefek alıcı var. Üretim var, piyasası yok. Yani milletin alım gücü yok. Soran çok, alan yok. Adam soruyor, ‘5 lira’ deyince arakasını dönüp gidiyor. Evine konserve için bir kasa domates alacak adam, on yeri geziyor bir kasa alamıyor. Geçen yıl bir kasası 15 liraydı, şimdi 75-80 lirayı buluyor. Patatesi kaynatıp kaynatıp yiyeceğiz. Gerçi patatesi de alamayacağız ya o da 10 lira” dedi.
Iğdır’da çiftçiler, ekonomik kriz nedeniyle yaşadıkları sorunları ANKA Haber Ajansı’na anlattı. Iğdır’a Ahlat ilçesinden domates getirdiğini belirten bir üretici, şunları söyledi:
“PATATESİ KAYNATIP KAYNATIP YİYECEĞİZ”
“Şu an kilosu 5 TL. Ufak tefek alıcı var. Üretim var, piyasası yok. Yani milletin alım gücü yok. Soran çok, alan yok. Adam soruyor, ‘5 lira’ deyince arakasını dönüp gidiyor. Kimse kâr etmiyor. Tarladan 3 liraya alsan, buraya getirene kadar 5 liraya mal oluyor. Tarla sahibi getirip satamaz ki adamın dışarı çıkacak hali mi kalmış. Adam boğulmuş zaten. Gübreden, mazottan boğulmuş zaten. Piyasa kötü görüyorsun. Evine konserve için bir kasa domates alacak adam, on yeri geziyor bir kasa alamıyor. Geçen yıl bir kasası 15 liraydı, şimdi 75-80 lirayı buluyor. Patatesi kaynatıp kaynatıp yiyeceğiz. Ne yapacağız? Gerçi patatesi de alamayacağız ya o da 10 lira.”
“FİYATLAR YÜKSEK, ALICI PEK YOK”
Yıllardır Iğdır’da sebze ürettiğini belirten Umut Meydo ise yaşadıkları sorunları şöyle anlattı:
“Iğdır’da her yıl yeşil sebze ve meyve üretimi, her çeşit sebze ve meyve üretimi vardı. Geçen yıl dışarıdan alıcılar geliyordu, her türlü ürünlerimizi satıyorduk. Şimdi mazot, gübre, yol giderleri üretimi bayağı kısıtladı. Geçen yıl 10-15 TL’ye sattığımız domatesin kasasını şimdi 70-80 TL’ye satıyoruz, ama yine çiftçi para kazanamıyor. Masraf çok olduğundan dolayı üretim de azaldı. Üretim azaldığından dışarıdan, Ahlat’tan başka yerlerden sebze ve meyve gelmeye başladı. Çiftçi, kışın hesabını yapıyor. Mazot, gübre, yol, işçilik ve diğer giderleri hesaplıyor. ‘Kaça satarım’ diye hesap yapıyor ama altından kalkamıyor. Böyle oldukça üretim de düşüyor. Doğu bölgesinde, Iğdır’da olan bir ürün hiçbir ilde yok. Mersin’de bile bu ürünlerin çeşidi yok. Iğdır’da ürün çeşidi çok olduğu için alıcıyı cezbediyor, çekiyor kendisine. Masraf fazla olduğu için ilk kez Iğdır’a dışarıdan ürün gelmeye başladı, üretimin yetersiz olduğundan dolayı. Görmüş olduğunuz kavun, domates dışarıdan gelmiş durumda. İnsanlar üretimden memnun değil, hükümetin buna el atması lazım. Üretim konusunda çiftçiyi desteklemesi lazım. Destek alamadığı zaman, pazar payını alamadığı zaman çiftçi perişan oluyor. Kooperatifleşme yok, kısacası memnun değil çiftçi.”