Dünyada teröre karşı birinci bayan aksiyonunu Diyarbakır Anneleri başlattı. 4. Yılına giren hareket vesilesiyle çok sayıda anne evladını terör örgütünün elinden kurtardı. 4 yıl geçmesine karşın evlat nöbetine yeni iştirakler da sürüyor. Annelerin tek kaygısı seslerini dünyaya duyurabilmek. Maalesef bölgedeki her olumsuz olayı manşet yapan bir kısım medya, anneleri görmezden gelmeye devam ediyor. CHP ve kimi muhalefet partileri de kirli bir hesabın içinde oldukları için Diyarbakır Annelerinden kaçıyor.
Oysaki bütün bunlar Diyarbakır Annelerinin gözünden kaçmıyor. Anneler kararlı ve inançlı. Kendilerini görmeyen kelamda sanatçı ve bayan örgütlerine de tepkililer. Annelerin inadı ve isyanı HDP ve PKK’yı bitirecek. Kürt halkı artık PKK’ya kâfi diyor. Annelerin gündemde kalmasından HDP ve PKK rahatsız. Bu sebeple tehdide devam ediyorlar. Yarınlar tehdide boyun eğmeyenlerindir.
Yeni Akit Gazetesi’nden Fatma Gülşen Koçak, Evlat Nöbetinin 4. Yılında gelinen süreci Diyarbakır Annelerinin sembol isimlerinden Ayşegül Biçer ile konuştu. İşte röportajın tamamı…
4. yılına giren Diyarbakır Annelerinin nöbeti dünyada teröre karşı yürütülen birinci sivil bayan hareketi. Nasıl başladığına dair kısaca bilgi verebilir misiniz?
3 Eylül 2019’da bir feryatla başlayıp çığ üzere büyüyen bir evlat nöbetiydi. Ben oraya oturduğumda insanların akın akın gelmesi aslında anneler için bir umut oldu. Birleştik, güçlendik bir arada bir sivil aksiyon başlattık.
Bu sivil hareket çok olumlu geçmeye başladı. Bu süreçte daima tehditlere, hakaretlere maruz kaldık lakin biz geri adım atmadık. İlerlemeye devam ettik. Elhamdülillah, birinci 100. Gün de birinci zafere ulaştık. Artık oradan kalkmamaya karar verdik zira evlatlarımız sesimizi duymuş, dağda büyük bir bölünme başlamış ve PKK içerde çökmekteydi. Orada kalmaya karar verdik.
Orada her bir annenin farklı öyküsü var. HDP sizin çocuğunuzu dağa göndermiş. Bunu öğrenince neler yaptınız?
17 Kasım 2018’de ben evladımı terörün pençesine kaptırdım. 17 Eylül’den sonra ben evladımı aramaya başladım. Evladımı PKK’nın ve HDP’nin eline bırakmayacağımı tekraren onların kapılarına giderek söyledim. Çocuğumun sesini duymak en azından telefonla Onunla görüşmek için HDP binasına gittim.
HDP size nasıl davrandı?
Güya Kürt halkının temsilcisi olduğunu söyleyen HDP bizi hakaretlerle, tekme tokatlarla bizi binadan çıkardı. Evladımızın asla geri dönmeyeceğini söyledi. Ben konuta döndükten sonra onlara bir süre mühlet tanıdım. O çocuk gelecek dedim.
Çünkü biz evlatlarımızın HDP aracılığıyla dağa gittiğini biliyorduk. PKK’lı, HDP’li olmadan dağdan inmez ve çocukları alıp tekrar dağa götürmez. HDP’li alıp götürür, çocuklarınız üzerinden oyunlar yaparak, onları satarak karşı tarafa geçirir ki benim oğlumu da o denli yapmışlar.
O yüzden kararlıydık. Her gün hatta saat saat çoğalmaya başladık. Çoğaldıkça umutlar yükseldi. Gücümüz yükseldi. O yüzden orada olmaya devam edeceğiz. Bizim bir sloganımız vardı. Ya zafer olacaktı ya vefat.
“SİLAHLARLA KONUTUMUZU BASTILAR”
Siz oturma aksiyonuna başladıktan sonra HDP sizi tehdit etti mi?
Benim iki kızım ve bir oğlum var. Oğlumu dağa götürdüler. Biz oraya birinci oturduğumuzda onların bize söylediği birinci şey -affedersiniz- iki gün oturur köpek üzere kalkıp gidersiniz demişlerdi. Ondan itibaren onların söylediği her söz benim içimde daha azim ve güç oluşturmuştu. Daha kin ve nefretle üzerlerine yürüyeceğime inanıyordum. Aksiyonun birinci haftasında silahlı 3 kişi tarafından konutum basıldı.
Yayından çıkıp konutuma dönerken binanın önünde pusu kurmuşlardı. “Eğer ki harekete devam edersiniz çocuğunuzu dağda öldürürüz” dediler. Onlara “zaten biz yaşamıyoruz çoktan öldük. Ancak biz daha güçlü adımlarla aksiyona devam edeceğiz” dedim.
O gece çok rahatsızlandım. Tansiyonum yükseldi. Bildiğiniz üzere tedavi sürecinde çocuğumu kaybettim. Ben o gün harekete gidemedim fakat eşimi gönderdim. “Git orada görün. Biz geri adım atmayacağız” dedim.
Hemen onun başka günü aksiyona devam ettim. Bir hafta sonra kız çocuğumu okuldan kaçırmaya kalktılar. Kızımı okuldan aldırdım. Yarın öbür gün çocuğum okur lakin ben bu çabayı bırakırsam evladımı kaybedeceğimi biliyordum. Sağ olsunlar okumasınlar dedim. O karara vardım.
İyi ki yapmışım. Uygun ki davamdan vazgeçmemişim. Her gün yeni zaferlere ulaşmaya başladık. Hastahaneden geldim bu adamlar benim yolumu kesti. Sokak ortalarında bu adamlar beni dövdü. Her pisliğe maruz kaldık. Ağır hakaretler, ağır küfürler tükürüklerine kadar gözümüzün içine atıldı.
O süreçte tedavi alıyordum. Binanın önüne gidiyordum. O binanın önünde beni ayakkabılarla tekmelediler. Kalk bu binanın önünden senin çocuğun bu binada yok. Çocuğun kendi iradesiyle gitmiş dediler.
16 yaşında çocuğun ne iradesi olabilir. Bir oy kullanma bir hakkı bile yok.
“DEAŞ’I KULLANIP KAÇIRMIŞLAR”
Oğlunuzu nasıl kandırmışlar. Oğlunuzun kandırılmasında HDP’nin rolü nedir?
HDP’liler instagram üzerinden çocuğumu buluyorlar. Bunlar virüs üzere nereden vuracaklarını biliyorlar. “IŞİD Müslümanlara zulmediyor. Müslümanları kurtarmak için biz de IŞİD’e karşı çaba edeceğiz” diyorlar. Çocuğumu götürüyorlar. Hududu geçtikten sonra çocuğum PKK’lıların eline düştüğünü fark ediyor. Benim çocuğumu instagram üzerinden HDP binasına yönlendiriyorlar. HDP binasından Akçakale hududundan PKK’ya teslim ediyorlar.
Ben bunu öğrendikten konutumda kalmadım. Sıcak bir yemek yemedim. Çocuklarımla huzurlu bir gün yaşamadım. Daima gayret ettim. 1 hafta geçtikten sonra basını meskenime çağırdım “HDP’ye kurban edecek değil evlat tek bir tırnağım yok.”
Basından evladıma seslendim benim üzere yüreği yanık anneler varsa gelin birleşelim dedim. Aslında anneler evladını kaybettiği yerde arıyor. Kanıtımız elimizde kapının önünde oturduk.
Çağrınıza kimler karşılık verdi. Sesinizi kimler duydu?
Sadece sesimi duyan Sayın Bakan Süleyman Soylu ve Diyarbakır milletvekili Oya Eronat oldu.
Evimi ziyaret ettiler. Aslında onlarda benimle bir arada evladıma sahip çıktılar. O süreçte bütün basına konuşuyordum. Tahminen bir nebze olsa çocuğa sesimi duyurum diyordum. Ondan sonra çocuğumun instagram’ı açıldı. Oradaki bildirileri gördük. Orada paylaşılan görüntüleri ve çocuğumu nasıl kandırdıklarını gördüm.
Bu benim için artık hayatımın bittiği noktaydı. Evladımı kaybetmişim, hastalık sürecindeyim. Kelamda Kürtlerin temsilcisi olduğunu söyleyen HDP çocuklarımızı kendi eliyle PKK’ya vermesine isyan ettim.
“EVLADIMI KIŞLAYA TESLİM ETTİM”
Evlat nöbeti başarılı oldu ve oğlunuzu teröristlerin elinden kurtardınız. Oğlunuza kavuşunca neler hissettiniz?
Bir annenin erkek çocuğu için kurduğu hayallerden birisi askerliktir. Peygamber ocağı. Sonra evlilik. Ben çocuğumun birinci telefonu açıp teslim olduğunu duyduğum vakit baygınlık geçirdim.
İnanamıyorsun, uzun bir ortadan sonra sesini duyuyorsun ve birinci görüşmede senden dolma istediği vakit kelamın bittiği yerdi. Orada daima azap ve pisliklere maruz kalmış. Kendisi anlattı.
Benim bir ahdim vardı. Çocuğum devlete teslim olduğu gün HDP vilayet binasının önünde davullu zurnalı kurbanlar keserek karşılayacağım demiştim. HDP evlatlarınızı PKK’ya verip öldürdükten sonra getirip gömüyorlar ya aslında zafer nasıl olurmuş onlara göstermek istedim.
Bana söyledikleri bir kelam vardı yeniden affınıza sığınıyorum, “Çocuğun gelirse kulağımıza soğan takıp eşek üzere anıracağız” demişlerdi. Onlara soğandan küpe yaptım. Binanın önüne götürdüm. Sizde de biraz delikanlılık, yürek varsa çıkar bu soğanları kulaklarınızı takarsınız dedim. Bana karşı çıkacak bir delikanlı göremedim. Verdikleri kelamları tutamadılar. Ki yıllardır hepimiz onları çok âlâ biliyoruz. Yeniden birebirler.
Çocuğuma kavuştum. İki ay sonra kendi elimle çocuğumu peygamber ocağına götürdüm. Kendisi çok istiyordu. Hazırladım, düğünle kınasını eline yaktım. Peygamber ocağına teslim ettim. Şayet ölünecekse bu yolda ölünecek. Kendi vatanını, sancağın için ölünecek. Gidip boş bir dava uğrana Amerika ve İsrail için uşaklık yaparak ölünmeyecek.
Ne ve kim için gayret ediyorsun?
Şimdiye kadar kaç evlat terör örgütünün elinden kurtuldu? 4 yıl nasıl geçti?
Şu an da 304 aileyiz. 37’si evladına kavuştu. 4. Yıla girdik. Bu 4 yıl içinde tekraren zaferlere ulaştık tekraren tehditler devam etti. Problemler yaşadık. Fakat hiç kimse geri atmadı. Tam bilakis gitgide arttı. Bize aksiyonumuz lakin bir ay sürer dediler. 4 yıl değil bin yıl da olsa kanımızın son damlasına kadar bu çabayı sürdüreceğiz. 4 yılda uygunuyla kötüsüyle, yağmuruyla çamuruyla, kışıyla yazıyla herkes birinci günkü kadar azimli kazanacağına inanıyor.
Evladınıza kavuşmanıza karşın nöbete devam ediyorsunuz? Sebebini öğrenebilir miyiz?
Bu aslında evlat nöbetinden fazla vicdan nöbetidir. Vicdanı olan herkesin oraya sahip çıkması gerekir. Ben zafere ulaştım her anne zafere ulaşsın. Onun için uğraş ediyorum.
SORUYORUM: SANCAR’IN, BULDAN’IN ÇOCUKLARI NERDE
HDP, PKK’ya eleman kazandırmak için çocukları hangi metotlarla kandırıyor? Yaşları küçük değil mi?
HDP, bir küme çocuğu okuldan alıyor Hazal gölüne pikniğe götüreceğiz diyor. Çocuklar hududun başka tarafından çıkıyor. Bir kısmını alıyor spora götüreceğim diyor çocuklar da bir daha geri dönmüyor. Mesela benim çocuğumun dini hisleri kullanıldı. Kur’an Kurslarından çocukları alıp götürebiliyorlar.
Herkesi başka bir formda kandırabiliyorlar. Benim bahsettiğim çocukların en küçüğü 8 en büyüğü 16 yaşında. Bu çocukların bir iradesi yok. 10 dakikada bu çocukları kandırabilirsiniz. HDP’nin bu çocuklardan ne çeşit bir beklentisi var bilmiyorum.
Boylarından büyük silahları ellerine verip kamplara gönderiyorlar. Kendi vatanına, toprağına silah sıkmasını istiyorlar. Bu nasıl bir zihniyettir.
HDP’lilerin çocukları lüks içinde yaşıyor. Fakirlerin çocukları dağa kaçırılıyor.
Mithat Sancar’ın çocuğu nerede? Pervin Buldan’ın çocuğu nerede? Ayşegül’ün, Süleyman’ın, Cemil’in çocukları mağarada vefata gönderiliyor. HDP’nin kelamda milletvekilleri var ya devletin maaşını alıp devlete ihanet ediyor. Kendileri diyor ya Güneydoğu’da zulüm var. Doğrudur. Güney ve Güneydoğu’da büyük bir zulüm var. PKK ve HDP’nin büyük bir zulmü var. Çocuklarımızı yüreğimizden koparıyorlar. Daha ağızları süt kokuyor. Alıp götürüp kandil’e Amerika’ya, İsrail’e uşaklık yaptırıyorlar.
Sözde sanatkarlar kelamda bayan haklarını savunduğunu ilan eden vakıflar, dernekler size takviye verdi mi?
Emin olun, bu 4 yıllık aksiyon devlete karşı bir aksiyon olsaydı var ya onlarda bizimle birlikte bu kadar nöbet fiyatlardı. Kâfi ki gaye Türkiye’yi devirmek olsun ve bölmek olsun. Ya Allah aşkına orada feryat figan eden anne babalarınız var. 2-3 ağaç için dünyayı yakan sanatçılarınız 4 yıldır nerede? Bu anneler sizden bir şey istemiyor.
HDP, meydanlarda Kürtçe “kadın özgürdür/ bayana sahip çık/ bayan ezilmesin” diyor ya biz de bayanız. Biz de bayanız. 4 yıldır hakkı olan evlatlarını sizden istiyor. Madem mecliste Kürtlerin temsilcisi olduğunuzu söylüyorsunuz ya bir sefer yüreğiniz olsun da toplu bir halde gelip annelerin karşısına çıkın.
Sadece Diyarbakır’dan değil İstanbul ve öbür kentlerden dağa kaldırılan evlatlarımız var. Anne babalara bu mevzuda tavsiyeniz ne olur?
Aslında HDP’liler Türk, Kürt, Çerkez, Arap ayırt etmeden dağa götürüyor. Artık bizim çadırımızın altında bunun örneği var. 4 lisandan insan çadırın altında, harekette yer alıyor. Lakin biz var ya ekmeğimizi bölüşüyoruz. Suyumu paylaşıyoruz.
Bizim birbirimizle davamız yok ki. Biz hepimiz kardeşiz. Türküyle, Kürdüyle, Alevisiyle, Sünnisiyle biz biriz. Bir vatanız. Bir milletiz, bir bayrağız. Kimse bizi bölmesin. Ben bir Kürt olarak diyorum ki ben Türkiye Cumhuriyetinin sevdalısıyım.
Allah aşkına çekin o pis ellerinizi çoluk çocuğumuzun üzerinden. Çekin bayrağımızın üzerinden. Bu oyunlara son verin artık.
Benim buradan bütün anne-babalara çağrımdır. Evladım meskende oturuyor çocuğum bir şey yapmaz demeyin. Bunlar virüs üzere her yerdeler. Çocukları nasıl kandıracaklarını çok güzel biliyorlar. Nereden vuracaklarını çok güzel biliyorlar?
“DEVLETİMİZİN VE STK’LARIMIZIN DAYANAĞI GÜCÜMÜZE GÜÇ KATTI”
Diyarbakır Annelerine verilen dayanaklar hakkında ne dersiniz?
Öncelikle Sayın Cumhurbaşkanı’na ve çok kıymetli Eşine, Sayın Süleyman Soylu’ya, tüm devlet büyüklerine bize dayanak veren sivil toplum kuruluşlarına teşekkür ediyorum. Bir de takviye veren çok bedelli gazeteci ve müellifler var. En kıymetli nokta. Sesimizi evladımıza duyurduğumuz yer. Sizler sayesinde bizim çocuklarımız sesimi duyup geliyor. Evet devletimiz kırsal alanlarda gerekenleri yapıyor.
Biz Diyarbakır HDP binasının önünde duruyoruz lakin en kıymetli iş basına düşüyor. Sizin huzurunuzda hepsine farklı ayrı teşekkür ediyorum. Dayanak verenler tarihin en hoş sayfalarında kalacak. Takviye vermeyip, sırtını dönüp, körlük ve sağırlık yapanlarda tarihin en karanlık sayfalarında kalacak. Buradan bir kez daha diyorum ki: Vallahi annelerin gücünün önünde dağlar dayanmaz.
Türkiye’nin diğer yerlerinde de Diyarbakır Annelerine özenerek, umut bağlayarak oturma hareketi yapan anneler var mı? Hangi şehirdeler?
Diyarbakır başta olmak üzere Van, Hakkâri, Muş, Şırnak, İzmir, Almanya Berlin’de var. Aslında Doğu ve Güney Doğu anneleri başkaldırdı. PKK’ya kâfi dedi. Kimsenin konutuna ateş düşürmeyin dedi.
Ve bu anneler bu kararlılıkla PKK’ya başkaldırdı. Diyarbakır Anneleri PKK’yı bitirecek.
6 + 1 = HAİN TAŞERON TERÖR ÖRGÜTÜ
HDP ile ittifak yapan partilere davetiniz nedir?
HDP ile ittifak yapan partilere şunu söylemek istiyorum. 6 + 1 = hain taşeron terör örgütüdür. Zira açıkça PKK’ya dayanak veriyorlar. 4 yıla girdik bu anneler orada oturuyor. Neden bir gün gelip bu annelerin feryadına ortak olmadılar? Bu anneler sanki ne istedi sizden?
CHP önderinin sizi ziyaret etmemesi hakkında niyetleriniz neler?
Ekrem İmamoğlu Diyarbakır’a geldiğinde terörist başını ziyaret etti. Kelamda belediye lideriydi. Kemal Kılıçdaroğlu geldiğinde Selahattin Demirtaş’ın annesini ziyaret etti. Tekrar anneleri görmediler durmadılar. Tersine kumpas kurma peşindeydiler. Şunu çok yeterli bilsinler bu anne ve babalar hepsini bitirecek. Buna son verecek. Bunlar siyaset yapmıyor. Meclise giriyorlar ve devletin maaşını yiyerek devleti bölmenin peşindeler. Bunların hepsi tek bir örgüte bağlıdır. Kukla gibiler ve iplerini diğerleri tutuyorlar. Kendi iradeleriyle çıkıp konuşamıyorlar.
Son olarak vermek istediğiniz bildiri nedir?
Öncelikle dağda ki çocuklarımıza çağrımdır: Evlatlarım Allah isteği için bu anne-babalarınızı sesini duyun. Gelin Türkiye Cumhuriyeti’ne teslim olun. Hiçbir azap ceza yok. Sizi bunlarla kandırmasınlar.
Bakın gelen bütün evlatlar kendi meskeninde. Kimisi evlendi kimisi askerliğini bitirdi. Bizim bir ağıtımız var: Kızlarımızı gelin oğullarımızı damat edeceğiz. Gelin Türkiye Cumhuriyeti’nin şefkatli kollarına teslim olun.
Çocuklarım, Cumhurbaşkanımız, Dicle’nin kuzularını kurtlara yem etmeyeceğiz. Gelin siz de anne-babalarınız kucağına geri dönün.
Ana-babalara çağrımdır siz evlerinizde oturarak çocuklarınızı kaybediyorsunuz. Birini kaybederek hepsini kaybetmiş oluyorsunuz. PKK birini aldıktan sonra oburunun peşini bırakmıyor. Bu yıllardır açık olan bir durum.
Oradaki bir vicdan nöbeti var. 4 yıl lisana kolay, bu anne-babalar orada oturuyorlar. Gelin, sizde sesinizi ana-babanıza duyurun.
Buradan da dayanak vermeyenlere bir kez daha söylüyorum. Takviye vermeyenler kendi utancıyla kalacak. Bu anneler PKK’yı bitirecek. Köklerini kazıyacak. Yerle yeksan edecek. Üstüne binalar dikeceğiz.