Ünlü Brezilyalı muharrir José Mauro de Vasconcelos, 26 Şubat 1920’de Rio de Janeiro yakınlarındaki Bangu Kasabası’nda, yarı Kızılderili yarı Portekizli fakir bir ailenin 11 çocuğundan biri olarak dünyaya geldi. İki farklı kültürün de izlerini taşıyordu.
Maddi manada şanslı olduğu bir şarta doğmamıştı Jose. 10 kardeşe sahip olmak, hayatta birtakım ayrıcalıklardan, yaşayabileceklerden mahrum kalmak demekti. Jose de kendi bahtını yaratacaktı…
Haliyle 11 çocuğun bakımı, eğitimi hayli zordu. Ailesi Jose’yi, eğitim alması için Brezilya’nın kuzeydoğusunda bulunan Natal’da yaşayan amcasının yanına gönderdi.
Jose, zeki bir çocuktu ve okumayı okula gitmeden kendi eforlarıyla aslında öğrenmişti. Onun en büyük serveti, sahip olduğu hayal gücüydü… Jose, Natal’da liseyi tamamladı.
Daha sonra üniversitede tıp eğitimine de yeniden burada başlayacak; fakat yalnızca iki yıl devam edecekti. Natal, Jose’nin hayatı yaşamayı öğrendiği yer oldu. İçine işleyecek her bir his bu topraklarda kazındı kalbine ve beynine.
İlk kitap…
İlk yapıtı Yaban Muzu’nu 1942’de yayınladı; 22 yaşındaydı. Yazarlığa birinci adımı olan bu kitap, epey başarılı bulunmuştu.
1945’te en çok beğenilen yapıtlarından biri olan Şeker Portakalı ise, bir üçleme romanın birincisiydi ve Jose, onu yalnızca 12 günde yazmıştı. 2012’de beyaz perdeye de aktarılacaktı.
Kült kitap: Şeker Portakalı
Jose, bu kitabı, “O Meu Pe de Laranja Lima” özgün ismiyle 1968’de paylaştı. Bilhassa bu yapıtına derinden bağlıydı Jose; Zeze onun kalbinden kopmuştu ve onun hayata tutunmaya çalışan yanıydı.
İşte bu sebepten 12 günde yazdığı Şeker Portakalı’nı sevgi dolu şu cümle ile tanımlıyordu: “Ama onu 20 yıldan fazla yüreğimde taşıdım.”.
Sayfa: 208
Jose öldü…
Jose Mauro, 24 Temmuz 1984’te, akciğerindeki iltihaplanma nedeniyle hayata veda etti.